Uśpiona miłość
Uśpiły się nasze gorące uczucia,
chłodem jesiennym już powiało.
Oddalone myśli - serc kłucia,
czegoś było zbyt dużo lub mało.
Obojętność w nas nagle zagościła,
niedawno gorączka serc żar ciał.
Pajęczą siecią osnuta kochania siła,
krótko wzajemność upodobania trwała.
Uśpieni pośpiechem zabieganego dnia,
zimni w objęciach już chłodnej nocy.
W duszach gitara inną melodię gra,
szalona miłość w szponach niemocy!
Komentarze (14)
to może gitara na inną melodię niech zagra dla
rozbudzenia miłości:)
O,przepraszam! Oczywiście "upał ciał" - to jest to!
Tak,to prawda: bardzo pięknie napisany wiersz,świetne
metafory,jak np. ten "upał serc", w ogóle sama prawda
- gratuluję!
Bardzo ładnie i smutno.Pozdrawiam serdecznie:)
ja co z umiarem
miłość dozował
to starczy mi jej
do końca mych dni
bo swą miłością
ja kocham życie
radość życiową
i radosne sny:)))
pozdrawiam pięknie:)))
Szkoda Ona jest taka piękna. Miłego Tereniu
Pięknie napisana życiowa prawda...tak często bywa:)
miłego wieczoru Teresko
Takie szaleństwa się pamięta,szkoda,że zbyt krótko
goszczą one jednak...
Życiowy wiersz,przyznać muszę
no i powiało trochę smutkiem
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie napisany wiersz:) czasami i melancholijne
bywa.. Pozdrawiam
Nic nie jest dane nam na zawsze, takie życie Teresko.
Pozdrawiam :)
witaj Teresko ....jesiennym smutkiem powiało i
chłodem w twoim pięknym wierszu .....szkoda ;-))
pozdrawiam :-)))
smutnie o miłości, pozdrawiam:)
Ładnie ale smutno u Ciebie, pozdrawiam cieplutko.
Tereniu i znowu smutek u Ciebie a przecież październik
daje słońca promyki i wszystko zdarzyć się może
Pozdrawiam serdecznie:)dziękuję za wizytę u mnie