Utracona Przyjaźń
Wiersz ten dedykuję swoim "przyjaciołom"
Ufałem wam,
Kochałem was,
Mówiłem wam o wszystkim,
Nawet o najskrytszych snach.
Czułem w was oparcie i nadzieję swą.
Lecz teraz wszystko skończyło się.
Utraciłem przyjaciół,
Utraciłem sens.
Być może to ja za bardzo się
zaangażowałem,
Być może to ja za dużo sobie
wyobrażałem,
Być może...
Być może to ja gdzieś popełniłem błąd...
Ale to i tak nie zmieni nic,
Rzeczywistość się zmieniła, nie poradzisz
nic.
Od dzisiaj nie wierzę już w przyjaźń,
Od dzisiaj nie wierzę już w nic.
Jedyne w co wierzę to nienawiść i wstyd!
Lecz teraz dzięki wam jedno zrozumiałem,
Że do kresu swych dni chcę pozostać sam!
Komentarze (1)
Ja pozdrawiam pięknie wszystkich Bejowiczów