Uwierzyłam w przeznaczenie

Pojawiłeś się jak wiatr
nie mogłam się bronić

Wiele nocy spędziłam z Tobą
obserwując gwiazdy na wielkim ekranie

Z każdym oddechem staję się starsza
pewna ramion którymi opiekuję się każdego dnia

Znalazłam w Tobie to czego było mi brak
tak daleko w głębi zdala od słońca

... zrozumiałam że istnieje przeznaczenie !


dopóki słońce wisi na niebie,
a na pustyniach jest piasek

dopóki fale rozstrzaskują się
na morzu i spotykają z ziemią

dopóki góry nie rozpadną się
w równiny, a morza nie wyschną

dopóki rządzą nami ślepe
szaleństwa i dzikie rządze

dopóki żyjemy według wyścigu
koloru skóry i wyznania

dopóki istnieją fałszywe zabobony
które dyktują nam jak żyć

... będę wierzyć w przeznaczenie !

Uwierzyłam.... nie odbieraj mi tego ..

autor

katarz_yna

Dodano: 2005-08-30 17:13:51

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie