Uwięziona
Chciałabym nie móc myśleć
Na wieki pustą mieć głowę
I w przestrzeń daleką wysłać
Wspomnienia zbyt kolorowe
Pragnęłabym oczy pozbawić
Nieracjonalnych spojrzeń
Serce do wiatru wystawić
Z szeregiem miłosnych dążeń
I jeszcze jedno marzenie
Aby powstrzymać błyszczenie
Złoconych kłosów
Niech zginą w otchłani piekielnej
Na wieki odejdzie ode mnie
Dotyk blond włosów
autor
Elena
Dodano: 2009-07-17 01:44:21
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
pełen emocji strachu i
prawdy......brawo..pozdrawiam...
Bardzo mi się podobają dwie ostatnie zwrotki. Mogłyby
stanowić świetną miniaturkę, gdyby zmienić sam
początek np. na: " Mam tylko jedno marzenie.."