Uwięzione ciało

w wymiarze boskim wszystko jest możliwe... w wymiarze
ludzkim - ograniczone - wiersz niesamowity, usposabia
do głębokiej zadumy - zatrzymał mnie na długo,
pozostaję z pytaniem - jak żyć prawdziwie... co to
znaczy żyć prawdziwie...

podoba mi się pozdrawiam

Czasami może nam się wydawać, że nasze ciało jest
jakoś uwięzione, pozdrawiam :)

Fatalny stan, odpowiedzi zna tylko uwięziony. Czy nie
lepszym tytułem
byłby "Uwięziona dusza" lub "Uwięziony duch"? MIłego
dnia:)

Norbert, pieknie dziekuje ci za wnikliwe czytanie ,
oraz piękne komentarze - z całego serca zycze zdrowia
twojemu sercu :) ślicznego dnia

Dzisiejszy Twój wiersz poświęciłaś memu odrobinę
sztucznemu (zastawka, trzy bajpasy) sercu,odrobinę
naprawionemu dwanaście lat temu. Z ciała i bólu nadal
nie uciekłem i cieszę się codziennie życiem, bez
względu na to jak wygląda każdego dnia. Tylko
spoglądając na naszych rządzących polityków trafia
mnie szlak. Oj nie oszczędzają mego serca nie
oszczędzają. Chyba w tylnej części ciała je mają.
A tak na bardziej poważnie. Napisałaś piękny,
refleksyjny wiersz o naszym życiu i o zepsutym obrazie
otaczającego nas świata. Ja go podobnie widzę w moim
dzisiejszym wierszu "Marzenia". Pozdrawiam. Miłego
dnia ;)))

Na rozdrożu niepewności szukaj drogi do miłości...

Po co wlazło za kraty,
ma swoje ego i szaty.
Pozdrawiam Mirabello.

Pytania bez odpowiedzi.

mimo wszystko warto nie tracić nadziei i nadal szukać
pomimo bólu, zwątpienia i niemożnaości działania.

Nie zawsze znajdujemy odpowiedź na trudne pytania.
Pozdrawiam.