Uwolniłam się od Ciebie
Jemu po raz ostatni =]
Wśród wielu wierszy
Szukałam Ciebie
Wśród ludzkich smutków...
Radości, cierpień..
Bywałeś czasem w innych
Nieszczęściach...
Złościach...
I słowach płynących z serca...
Gdziekolwiek patrzyłam
Widziałam Twe oczy
I już myślałam
Że nic mnie nie zaskoczy...
Aż któregoś dnia
Kolejne wersy czytając...
Nie znalazłam cię w miłości...
Innego człowieka,
Który tak samo jak ja na Ciebie,
Też na kogoś niecierpliwie czekał...
Więc nie byłeś całym światem...
Mylić się nie można stale...
Tyle muszę zapamiętać...
Reszta Ciebie...
Wreszcie znika...
Z mego serca...
Każdą pomyłkę trzeba kiedyś zrozumieć... Przemyśleć, zachować i nie popełnić drugi raz takiej samej... Bo nie warto tracić czasu dla ludzi, którzy na to nie zasługują... Ważniejsi powinni być dla nas Ci, którzy nie ranią, nie zawodzą nas, a nawet jeśli, to potrafią przyznać się do błędu i przeprosić... To tacy są prawdziwym skarbem w naszym życiu =]
Niezapominajka =]
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.