Victoria!

Historia pewnej znajomości.

Nasza znajomość połączona jest z szukaniem.
Pierwej Ty szukałeś,
Potem ja.

Zatańczyć nie było nam jednak dane,
bo zespół przestał grać.

Potem, gdy w nocy byłeś obok,
ja spałam,
zbyt zmęczona, by śnić o Tobie.
A Ty swym zachowaniem
wywołałeś złe słowa innych.
O nie, nie ładnie jest kraść.

Pożegnaliśmy się gestem dłoni.
Ty szedłeś z inną przytulony.
Ja słuchałam nie Twoich komplementów.

I pewnie więcej Cię nie zobaczę,
Choć kto wie, co jutro będzie nam dane.

Ten spokój bijący od Ciebie,
ta błogość uśmiechu,
te bezpieczne oczy
sprawiły
że w Tobie wszystko zapamiętałam
co było mi dane.

Li i jedynie prócz
Twego imienia,
choć było mi dane.

I znowu szukanie w nas się wkradło.
Bo ja Cię szukałam.
I wreszcie znalazłam.
Nie ukrywam,
zajęło mi to czasu trochę,
trochę wysiłku,
ale i wiele też radości.
No i w końcu znowu jesteś.

A już się bałam,
że więcej się nie spotkamy,
nie wymienimy kilku małych słów,
niby deseru smacznego
do dnia codziennego.

I miło jest przypomnieć
sobie dźwięk Twego imienia.

Szkoda. edit 12.08.07. A jednak nie wszystko stracone. :) Sądzę, że ten wiersz się jeszcze nie skończył. Póki co zmieniam klimat z "melancholijnego" na optymistyczny. :)

autor

Kawon

Napisany: 2007-07-29 Dodano: 2007-07-29 12:54:01

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie