W... jak Wojciech, Wojtek, Wojtuś,
Jest lubiany przez swoich znajomych, często się z nimi spotyka, ma dar zjednywania sobie innych... taki jest i mój syn Wojciech,dzisiejszy Solenizant, a jutrzejszy Jubilat!
„Woj” znaczy „wojownik”, zatem imię to
oznacza „cieszącego się z walki” lub
„wojownik, który cieszy”.
"Święty Wojciech Polski pilnuje
Nawet
bocian biało-czerwony
W dniu imienin Jemu
salutuje." ks. Jan Twardowski
Popularny dzień imienin to 23 kwietnia...
Wszystkiego Najlepszego!
Wojciech - imię męskie, z historii dziś
znany,
za sprawą biskupa z Czech sprowadzonego.
Z misją od Chrobrego na Prusy wysłany.
Zginął z rak pogańskich... w Gnieźnie grób
Świętego.
Słowiańskie to imię złączonych wyrazów,
woj - czyli wojownik plus krewna
pociecha.
Cieszący się z walki, w przekazie
obrazów.
Dążenie do celu... domeną Wojciecha.
Dzisiejszy Imiennik, to człowiek
sukcesu,
spore osiągnięcia w nauce i pracy.
Robi, to co kocha, bez zbędnych
frazesów.
Lubiany przez wielu... skory do
współpracy.
Obca filozofia, prosty krok do celu,
wie co trzymać w dłoniach, ceni czas i
koszty.
Kocha markę w rzeczach, znacznik planów
wielu.
Rodzinne korzenie... bywa, pali mosty.
Marzycielskia dusza pokona trudności,
ceniąc znajomosci prosi na pokoje.
Jako zaś pracownik, sporo fachowości.
Dyplomata kiepski... choć walczy o
swoje.
Co zaś do płci pięknej, ostrożny w
wyborze,
kiedy już pokocha, stworzy dom z
rodziną.
Stały jest w uczuciach, zaradność
pomoże.
Muzyka i praca... razem w jutro płyną!
Autor: Halina Sz.
Jasin, 23.04.2024
Św. Wojciech (Adalbert) – pierwszy patron
Polski. Urodził się ok. 956 roku, jako syn
czeskiego możnowładcy Sławnika, księcia
Lidic. Po śmierci pierwszego biskupa Pragi,
Dytmara, został jego następcą. Dwukrotnie
był zmuszony do opuszczenia czeskiej
stolicy. Ostatni raz, po zamordowaniu
czterech jego braci w 997 roku, schronił
się w Polsce, witany przez Bolesława
Chrobrego. Wyruszył na Wybrzeże Bałtyckie,
aby nawracać Prusów. Misja ta nie powiodła
się i św. Wojciech zginął 23 kwietnia 997
roku, przebity siedmioma włóczniami.
Bolesław Chrobry sprowadził jego szczątki
do Gniezna.
Dawne wierzenia ludowe - dzień św. Wojciecha (23.04) był kojarzony z przylotem bocianów, na wsi nazywane wojtkami. Zakładano na dachach stodół stare koła i zachęcano do zakładania gniazd.
Komentarze (7)
Pozwolę sobie za komentarzem JaSnA7.
Od siebie dodam, że pięknie napisany wiersz! I przypis
do wiersza.
Serdecznie pozdrawiam
Czytałam z zaciekawieniem i podobaniem. Niech spełnią
się oczekiwania wszystkim Wojciechom. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem:)
Witaj Halinko, świetnie napisane o Wojciechach.
Synowi Twojemu oraz wszystkim Wojciechom Wszystkiego
co Najlepsze życzę, pozdrawiając ciepło.
Bardzo wartościowy wiersz.
Imieniny wszystkich Wojciechów, a wspominamy patrona
Polski św. Wojciecha.
Czasy Piastów zawsze bardzo mnie
interesowały.
Świetnie napisane, świetnie się czyta! Bardzo mi się
podoba ten tekst :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Obszerny portret imienia Wojciech, ukazujący jego
znaczenie historyczne, obyczajowe i osobowość, łączący
w sobie zarówno tradycję, jak i współczesność,
podkreślający zaradność i determinację, a także
wartość rodzinnych więzi oraz marzeń.
(+)
Dawniej to było bardzo popularne imię, dziś znacznie
rzadziej nadawane.
Pozdrawiam.