WaKaCyJnE LiBaCjE- czyli jak...

***

Dużo w naszym życiu się zmieniło,
coś przyszło, a coś się zmyło.
Uczucia pozostały, ale nie te same.
Widocznie w gwiazdach to było zapisane.
Zaczęło się tak: 20.06.2003- koniec budy.
Byłyśmy szczęśliwe. Myśląc, że będą nudy
z kolegami na piwo poszłyśmy.
I za nim się zorientowałyśmy,
ja nie byłam już "stanu wolnego",
a Jolka... to historia nie z dnai tego.
Początek wakacji. Szkole uczucia się zniknęły
i wakacyjne miłości się zaczęły.
Lecz cóż. Szybko się zaczęło, szybko skończyło
„Znudziłyście się nam, spadajcie! Było miło…
Obie czułyśmy się jak dz…i,
więc sięgnęłyśmy po używki.
Na „okopy” codziennie chodziłyśmy
i tam spokojnie jarałyśmy.
„Pałacyk”, „przedszkole”, „okopy”,
to był nasz dom złoty.
Nie tylko szlugi nam służyły,
browary też nas nieźle zamuliły.
Myśl powrotu do szkoły nas przerażała,
aż w końcu któraś z nas powiedziała:
Martwić na zapas się nie możemy.
Oni maja nas w d…e- to wiemy.
Każdą troskę i szczęście trzeba przeżyć.
i, że będzie lepiej cały czas wierzyć.

***

autor

Martuśka

Napisany: 2003-11-28 Dodano: 2005-02-23 11:10:51

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie