Walka

Napisane pewnego cieplego, letniego i smutnego dnia... Gdy wszystko bylo smutne...

Staje tu pod wielkim drzewem
Pod ogromnym niebieskim niebem,
Wokól pustka mnie otacza...
Cisza ciche kregi zatacza.
Jakby nagle umarl moj swiat,
Tak jakby w miejscy zatrzymal sie czas.

Zrobilo sie cicho, ciemno i strasznie
Staralam sie chlonac obrazy uwaznie,
Lecz zgubilam swe zycie, swoje przemyslenia,
Utkwilam na dobre pod drzewem zatracenia.
Ta cisza grobowa i ten chlod mnie przerazal,
Byc moze kto inny by na to nie zwazal.
Lecz w mojej glowie zbyt wiele jest zlego,
Powoli wysiadam - nie wytrzymam tego...

I nagle ruszylo me zycie niczym karuzela,
W glowie obraz za obrazem sie zmienia.
Wszystko huczy, przytlacza, wiruje...
Natłok mysli nawzajem sie tratuje.
Nie moge ich zebrac ani ulozyc w słowa,
Zbyt mocno to meczy, juz peka mi głowa...
Bol czaszke rozsadza i spac nie daje,
To smierc, cóz innego pozostaje ?

I znow nastala cisza,
Głebsza i blizsza...
Lecz nie dlugo bedzie trwac,
Znow cos sie musi stac...
Karuzela przyspiesza, potem zwalnia,
Lecz nikogo przed czasem nie uwalnia.

autor

pesimist_smile

Napisany: 2004-04-13 Dodano: 2005-04-07 17:45:08

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie