Walka!

Słońce promienie swe chowa
na niebie panuje chaos
błękit kłóci sie z granatem
Dziecko stojące przy oknie,
zaczyna swoją walke.
Gwiazdy ogniska wieczyste, gasną w ciemnościach
Księżyc ich przewodnik, zalewa się czernią.
Noc, w której gniezdzi się bestia,
strach , który zniewala...
Widzę to dziecko, z którego oczu płyną łzy krwi,
pokrywają jego ciało,
próbują je zamienic w pole walki,
próbują lecz na nic ich starania
dziecko to ma w sobie zbyt wielką moc,
siłę, którą strzeże Anioł Stróż!

> Oto dałem wam władzę, stąpac po wężach... a nic wam nie zaszkodzi > Lł.10,9

autor

Bezmiłośc !

Napisany: 2007-10-05 Dodano: 2007-10-05 08:17:02

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie