WALKA

I nie potrafiię odrzucić tego czasu,
który zatrzymał się w nicości,
która nastała
wolę mieć blisko siebie marzenia znów
niż czuć się pustą i zagubioną
Nadchodzi taki moment,
że wszystko staje przed oczami
nie da się odrzucić tego obrazu,
który jest zapisany w środku nas.
Umierając z pragnienia
by wzybyć się z głębi zapomnienia
bo wszystko jest puste i martwe
Tyle rzeczy straciłam
tracąc nadal to co jeszcze pozostało
W samtoności przebyłam tyle miejsc.
Czym jest nadzieja
gdy nikt nie przychodzi z pomocą
Jak trudno odnaleźć naukę prawdziwą
pośród tylu bzdur.
Wzrastałam szukając mego szczęscia
śniąc o przebudzeniu
i nie zważając na rany
Wierzyłam
Wszystko Przepadło
Zostając z niepewnością chwili
bo jutro może jej nie być.
Już nie przemówi moja dusza
Pozostała tylko pustka,która nie chroni przed chłodem
Nie zwycieże jeśli nie znajdę sensu
Nim zobaczę kres swych poczynań
Nim znajdę swe miejsce
nie zgaśnie płomyk
pomimo mijających lat
nie spocznę nie poznawszy prawd
Póki me serce bić będzie
Bo jestem zalążkiem lepszego świata.

autor

kasia_victor

Napisany: 2007-03-02 Dodano: 2007-03-03 09:47:17

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie