wampir

Staje się pustynią
jałową ziemia czuję się
Gdy odchodzisz
nie ma nawet bólu
który pozwalał wierzyć że
jestem żywym człowiekiem

Nie chcę być sama
Ciebie na wieczność zatrzymać chcę
Światło dnia które Cię niszczy
zabija i rani także mnie

Jestem próżnią
pustym naczyniem staje się
Gdy znikasz
nie zostaje nawet strach
który pozwalał wierzyć że
jestem żywym człowiekiem

Nie chcę stać się taka jak Ty
Upiorem nie chcę być
Tylko że w jasnej pustce dni
nie mam czasami siły żyć

Jak wampir wraz z nocą powracasz
wyssać ze mnie krew
Uczucia, ciepło, emocje
odbierasz mi też
Znikasz nim zblednie noc
zostawiasz samą mnie

Chcesz bym walczyła ze światem
o oddech w kolejny pusty dzień
Bym nie pozwoliła
próżni pochłonąć się...

autor

Efemeryda

Napisany: 2004-11-29 Dodano: 2007-06-30 00:04:45

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie