We śnie...

Kilka minut temu obudziłam się,
Niepotrzebnie. Tak pięknie mi było we śnie...
On był przy mnie.. Tak, mój ukochany,
Oczy aż się nam świeciły z radości, że siebie mamy...
Trzymał za rękę, jak kiedyś- tak mocno, czule,
Patrzył w oczy, powiedział, że wciąż potrzebuje.
Przepraszał za to, że mnie tak zranił,
Wyznawał, że żałował strasznie, gdy zostawił.
Odwróciłam się od niego. Łzy w oczach miałam, chciałam pójść,
Nie wierzyłam mu, nienawidziłam, a zaufać nie potrafiłam...
On zatrzymał mnie, złapał znów mocno za rękę,
Mówił, że beze mnie przeżywa wielką mękę.
Że największy błąd w życiu popełnił odchodząc,
I samotnie szukając mnie na tym świecie, błądząc...
Ja wciąż nie wierzyłam w żadne jego słowo,
Raz mówi "Zd*iro" a raz "ma Królowo".
Tak bardzo chciałam zaufać, lecz nie potrafiłam,
Za bardzo cierpiałam przez ciebie- mówiłam.
Łzy po policzkach jego płynęły powoli,
Powiedziałam- "Dobrze wiem, Skarbie, jak to boli"...
Pytał, co ma zrobić, bym wróciła do niego,
Ja na to- "Nie cofniesz już czasu tamtego...".
Pamiętam... Czułam, że tam w środku, coś mnie ściskało,
Serce me przytulić mi jego kazało...
Kogo mam przytulać? Ja nie znam tego chłopaka,
Dziś mówi, że kocha, jutro pokarze fu*ka.
Kochałam go, lecz bałam się podejść bliżej niego,
Ja chyba... Ja chyba bałam się jego...!
Gdzie byłeś, gdy cię potrzebowałam?
Odpowiedz! Co robiłeś, gdy naprawić to się starałam?
Mówiłeś wtedy, że wyjaśniać nie masz co,
Że jestem zerem, nikim, samo dno...
Teraz żałujesz...? Skarbie, wiesz jak ja cierpiałam?!
Nie masz pojęcia... Ja zawsze cię kochałam.
Mówiłam- "Moje serce wciąż dla ciebie bije",
Ale dusza podpowiada "Ono już nie żyje".
To ty powinieneś zostać, jeśliby odeszli wszyscy,
Lecz ty, Kochany, nie jesteś na tyle bystry.
Po prostu nie kochałeś, bawiłeś się, gdzieś miałeś...
Ja staram się zapomnieć, a ty wrócić chcesz,
Przez ten miesiąc przeżywałam wielki stres.
Czułam się taka naiwna, okłamana,
Przez ciebie tak bardzo sponiewierana...
Wiesz... Nie wierzyłam, że możesz tak o mnie mówić,
Że mogłam w twym sercu się, tak po prostu- zgubić.
Nie wiedziałam, że taki jesteś.
Mówiłam- To nie on,
To nie ten, co otaczał mnie miłością swą... !
To była okrutna prawda, pogodzić się z nią nie chciałam,
Ja wciąż inne zdanie o tobie miałam...- patrząc mu z daleka w oczy- mawiałam.
On przepraszał, mówił, że żałuje.
Kochany, serce me nadal cię potrzebuje,
Ale ja nie chcę znów cierpieć przez ciebie,
Wybaczając ci, zraniłabym samą siebie...
Dziś chcesz wrócić, jutro znów wbijesz w serce ostry nóż,
To tak strasznie boli. Nie... Ja nie chcę tego już.
To ty wszystko spieprzyłeś i nawet powodu podać nie potrafiłeś...
Teraz zobaczysz, jak to bardzo boli,
Jak tęsknoty za mną nikt nie ukoi...
Odejdź! Proszę, zostaw mnie,
Lecz pamiętaj jedno- ja zawsze kochałam cię...

...Obudziłam się z płaczem... Co ja zrobiłam?!
Czy właśnie przed chwilą jego miłość odrzuciłam?
Włączam komputer, z nadzieją...
Może jakaś nowa wiadomość od niego?
Znów pusto, nic się nie zmieniło,
To tylko chwilowe, pozorne szczęście było...
Bo wiem, że naprawdę bym tak nie potrafiła,
Tylko sercem w stanie kierować się bym była...
Płakałam, bo to był tylko sen,
Tak naprawdę on nie kocha, nie chce już mnie.
Żałowałam, że nie podeszłam bliżej, że nie przytuliłam,
Teraz zadaję sobie pytanie- "Dlaczego nie potrafiłam?"
Czy w śnie, czy na jawie, ja bez niego umieram prawie,
Chłopczyku... Obojętnie gdzie- ja tak bardzo, tak bardzo Kocham Cię...

autor

Ms.Rebel

Dodano: 2007-05-29 14:20:33

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie