Według prawideł i pozwoleń
Może nie trzeba się wysilać,
Wystarczą tylko proste rymy.
A wtedy działa taka chwila,
Że za nią chętnie zatęsknimy.
I wówczas, jaki damy przekaz,
Komu oddamy słuszną wolę.
Prawda kotłuje się jak rzeka,
Według prawideł i pozwoleń.
Może nie trzeba się tłumaczyć,
Wystarczą tylko proste rymy.
Wiersz dla nas wiele może znaczyć,
Bo my w tym tekście sami tkwimy,
I wówczas, jakie jest znaczenie,
Komu oddamy słuszną wolę.
Prawda nie zawsze jest cierpieniem,
Według prawideł i pozwoleń.
Może nie trzeba też pozwolić,
Wystarczą tylko proste rymy.
Lecz jak recenzja bardzo boli,
Przed którą tak strachliwie tkwimy.
I wówczas, jakie damy zdanie,
Komu oddamy słuszną wolę.
Co po nas wówczas pozostanie,
Według prawideł i pozwoleń.
Według prawideł i pozwoleń,
Komu przyznamy wreszcie rację.
Komu oddamy słuszna wolę,
Jako przykładna proklamację…
Komentarze (5)
Mądrze piszesz a siła tkwi w prostocie.
ja też przeczytałam kilka razy i jestem pod
wrażeniem... ale czy trzeba komuś zawsze przyznawać
rację? wątpię :-)
a no właśnie,komu?
Życzę miłego wieczoru
Przeczytałem kilka razy i powiem - jestem z a u r o c
z o n y prostymi rymami abab twojego
dziewięciozgłoskowca. Treść masz pełną nuansów
wyczuwam lęk, obawę? przed akceptacją twojej formy
literackiej. Puenta daje b ardzo do myslenia.
Pozdrawiam
fajny wiersz pozdrawiam