Wędrowałem samotnie, bo na to...

Dwa fragmenty usunąłem, musiałem sorry.

"Wędrowałem samotnie, bo na to zasłużyłem".
27.11.2016r. niedziela 13:12:00

Obchodziłem kiedyś Mikołajki
Miałem w rękach kijki.

Udałem się raz do Tarnowa
Była tam dziewczyna ta nowa.

Zajrzałem do Wisły
Jacyś z nartami na skocznie cisły.

Najczęściej bywałem w Tarnowskich Górach,
Bo zakochany chodziłem z głową w chmurach.

Byłem jedynie w Gliwicach
Z smutkiem i nerwami sam na siebie na swych licach.


Będę tu i ówdzie wędrować samotnie,
Najwidoczniej zasłużyłem sobie na to wielokrotnie.

Tylko w kościele czuję się naprawdę dobrze,
Proszę daj chęć do życia, Ty, mój kochany Boże.

Dziękuję za waszą obecność, zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-11-27 Dodano: 2016-11-29 09:08:38

Ten wiersz przeczytano 993 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie