WENA
To, co przemilczą usta powie dusza,
Przemawiając językiem, którego czasem nie
chce się słyszeć,
Zmusza do nagryzmolenia potoku
słów...Krzyczy!
Ujawnia to, co chowamy gdzieś głęboko...
Udając, że nie istnieje.
Skrywane prawdy, uczucia,
To, co jest realne, lub wymarzone,
I nasze prawdziwe ja....
To, co wyłowimy z tego potoku,
Pełen obraz duszy tak różny od tego
stworzonego przez rozum.
autor
adria
Dodano: 2005-08-13 13:13:02
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.