Wewnętrzne spustoszenie
Smutne serce gorsze niźli chorość - pilniej człowieka uśmierci.
Pada jesienny deszcz
Wiatr liscie zrywa z drzew
Ucichł juz koncert świerszczy
Zamilkł już ptaków śpiew
Głęboki smutek w serce się wdziera
Choć w nim już od dawna
Panuje smutna atmosfera
Lecz to nie jesienna aura
Zasiała w mym sercu tyle spustoszenia
Tylko nierealna miłość i niespełnione
marzenia
Podziwiam piękno natury
Szukając dla duszy ukojenia
Obserwując jak Pani jesień
Świat w złote barwy zmienia
Oczyma podziwiam to piękno
Lecz serce się nie raduje
Przeszłam w stan hibernacji
Chłód tylko w sercu czuję
Uciekam więc w sen głęboki
Poduszka łzami zroszona
Wsłuchuję się w bicie serca
Które powoli kona.....
Gybym się tak czasem ze snu nie
wybudziła
To wiedz że do samego końca
Tą miłość w sercu nosiłam
Człowiek bez miłości cierpi, choruje i więdnie jak kwiat bez wody. ... Miłość jest sercem całości.
Smutniutka
Komentarze (16)
Pustka w sercu,zal i cierpienie..nawet swiat placze
deszczem gubiac wsrod kropel nasze lzy rozpaczy.Ale
moze kiedy przyjdzie wiosna wszystko zmieni na
lepsze.Trzeba w to wierzyc...
i nie tylko miłośc ale i skojarzenia z nia zabija
duszę człowieka... chocby i ta pogoda. choćby i
jesień. pobudza wspomnienia. i to boli
Smutny, poruszajacy do glebi wiersz. Piekne rymy,
jednym slowem super!!
niespełniona miłość ...to wielki smutek,ale też dobry
materiał na wiersze,miłość zawsze pięknie
inspiruje...i zmusza do refleksji
mówią że miłość bez kochania to tylko cień
marzeń....czuć w wierszu ciepło pragnień
Piękny wiersz...wzruszyłam się czytając. Miłość ma w
sobie też moc odradzania...bądź dobrej myśli.
wielka wrażliwość w wierszu ,
piękny .
pozdrawiam.
Czy oni są warci takiego smutku....
To wewnętrzne spustoszenie nie robi pani jesień, tylko
niespełniona do końca miłość.
Podobają mi się Twoje wiersze...
Chwil refleksji nigdy dosyć i dobrze je wyraziłaś w
swoim wierszu, wzrusza.
Pięknie grasz emocjami... Wiersz dostarcza
czytelnikowi wzruszeń
Miłość niespełniona może rzeczywiście zasiać
wewnętrzne spustoszenie.Dobrze napisany,przejmujący
wiersz...
Nierealna miłość, niespełnione marzenia, to smutne,
jak... poruszający wiersz.
Wiersz porusza czytelnika do głębi. Zwłaszcza ostatnia
strofa.To smutne,że nie widzimy często jak bardzo nas
ktoś kocha,albo nie chcemy tego widzieć.Bardzo dobry
wiersz.Skłania do refleksji.