Na pustyni życia....
„Świat bez miłości jest światem martwym” Camus.
Pustynią życia idę przed siebie
Dokąd zmierzam tego nie wiem
Pustkowie otacza mnie dookoła
Więc próżno me serce o miłość woła
Życie rzuca mi piachem w twarz
Lecz to nie pierwszy
I nie ostatni raz
Wiatr niesie szyderczy uśmiech losu
Który nie szczędzi mi bolesnych ciosów
lecz ja brnę nadal
Upadam ale się podnoszę
Każdy zadany cios z godnością znoszę
Na pustyni życia sama pozostałam
Wraz z Tobą odeszło wszystko
Wszystko co kochałam......
Człowiek nie tylko nie może być szczęśliwym bez miłości. Człowiek nie może w ogóle żyć bez miłości, podobnie jak ryba nie może żyć bez wody. ...
autor
Smutniutka
Dodano: 2008-10-02 07:44:27
Ten wiersz przeczytano 846 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Piekny wiersz choc bardzo smutny.Mam nadzieje ze kazde
ziareczko pustynnego piasku spelni twe marzenia i ukoi
zbolale serce...
tylko czemu aż tak smutno?
Wiersz skłania do refleksji. Ciekawa puenta,pięknie
napisany.
na pustyni życia ...miłość jest ciepłem istnienia i
blaskiem marzeń dobry wiersz....
Wiersz doskonale oddaje emocje podmiotu
lirycznego.Czyć w tym wierszu,że podmiot liryczny
czuje się samotny i zagubiony.Wiersz skłania do
refleksji.Ciekawa puenta.Dobry wiersz.
Smutek i refleksja w wierszu krzyczy. Bardzo
prawdziwie i pięknie napisany wiersz.
Wiersz jest odzwierciedleniem stanu ducha , pięknie
napisane.Pozdrawiam.
Obojętnie przechodzisz ulicą
Nie chcesz widzieć spojrzeń, co krzyczą
Proszą by je odnaleźć w tłumie
Czy ktoś kiedyś je jeszcze zrozumie?