Wiara...
osobie, która schrzaniła mi życie, lecz, którą nadal koffam - RAFAŁKOWI
Dziś smutek i rozpacz we mnie tkwi
Bo ktoś kochany serce złamał mi
Tak bardzo bliski i wspaniały
Tyle pięknych słów z jego ust moje uszy
słyszały
Tyle gorzkich łez me oczy wylały
Gdy się dowiedziały,
Że to już koniec
I nie ma co nad tym trwonić
Bo dla niego ode mne stał się ktoś
ważniejszy
Ktoś o wiele mądrzejszy i piękniejszy
Lecz mimo tego
Nigdy nie zrozumiem postępku Twego
Bo myślałam, że łączy nas coś więcej,
Że kochamy się wciąż bardziej i goręcej
A jednak się pomyliłam
I jak głupia w twe puste slowa
uwierzyłam...
p.s. rafałku wróc do mnie, proszę!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.