Wiara

Wiara...
ludzie różnie nazywają ją,
dla mnie jest wszystkim, co mi pozostało,
w worku z nadzieją miejsce w mojej duszy długo utrzymają,
bo dzięki nim w końcu coś mi się udało.

Więc idę naprzód z głową uniesioną w górę,
zakopię moje błędy, wykopię wielką dziurę,
bo wierzę, że moja wiara potrafi latać wysoko,
w morza bezkresach zanurzyć się głęboko,
kawałek po kawałku wedrzeć się do mojej duszy,
i sprawić że w pogoni nic mnie już nie ogłuszy,
w pogoni za szczęściem, marzeniem, uśmiechem,
moje myśli nie będą już tylko cichym echem.

każda chwila jest bezcenna...
wszystko zamieni się w popiół...
krwi, potu i łez studnia bezdenna...
wszystkie sny działające jak opium...
mimo to, pozostaje jeszcze ona...
niczym łza jeszcze nie uroniona...
wiara...

autor

comeseemycage

Napisany: 2011-05-07 Dodano: 2012-03-02 15:25:54

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie