Wiara - niewiara

Czasem
Muśnięta lekko skrzydłem Anioła
We śnie jasną zjawą widzianą
Widzę świat w słonecznych barwach
Zapachy intensywniej czuję
Pozytywniej wszystko odbieram

Anioł miał Twoją twarz
Szkoda że Anioły tylko w snach żyją

Dziś kryzysem wiary w człowieka dotknięta
Wszędzie widzę twarze czarne
Grymasem złośliwym wykrzywione
Śmieją się ze mnie
I z wiary mojej że serca żywe mają

Nie
To tylko złudzenie
One zamarzły im na kamień

Gdzie jesteś mój Aniele
Przyjdź choć na chwilę
Pozwól uwierzyć że mimo wszystko
Mimo tych Hien
Szakali
Wszy
Ja wciąż mam serce

Chyba mam bo boli
Ale czy jeszcze potrafię go słuchać?

Jednak nie potrafię
Śmieję się głucho kiedy ktoś cierpi
Choć wiem że nie umie
Bo serce w nim dawno na kość zamarzło
Na twarz przywdziewam maskę pogardy
I śmiech szyderczy z gardła dobywam

Serce? To słabość tylko

Dziś Cię odrzucam
Ne przychodź więcej

W końcu przecież Anioły są takie samotne

autor

Maja Przetacka

Napisany: 2009-07-22 Dodano: 2009-07-22 01:17:19

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie