Wiatr
Ukołysał już wiatr
Drzewa w sadach
I zawrócił
Strumienie w rzekach
Jesienną porą liście
Na drzewach zieleni
A ludzie cały rok
Chodzą umajeni
Jakby oddechem wiatru
Natchnieni
Jabłoniom czerwone
przydaje rumieńce
Słońca blaskiem
Zboża ozłaca
Mroźną paletą
Okna ozdabia
A ludzie cały rok
Chodzą umajeni
Jakby oddechem wiatru
Natchnieni
Ukołysał już wiatr
Do snu niebo
I ziemie
Śniegiem bieli
Płynąc na chmurze
Tańczą anieli
A ludzie cały rok
Chodzą umajeni
Jakby oddechem wiatru
Natchnieni
Dzień się chyli
Ku północy
Senne słońce
Schodzi za góry
Noc z księżycem
Wiatru wypatruje
A ludzie ospali tak
Trochę umęczeni
Jakby śpiewem wiatru
Utuleni
autor
titelitury
Dodano: 2015-08-19 21:32:52
Ten wiersz przeczytano 709 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wiej wietrze wiej...
Dobranoc:-)
wietrznie i ładnie, pozdrawiam
Wiatr jak czarodziej :)
Rozbudziłeś wyobraźnię tym namalowanym słowem obrazem
przyrody. Pozdrawiam:)
Ludzie i natura razem współgrają :)