Wiatr
Rozszumiał wiatr jodły drzemiące,
przykryte śniegu lśniącego czapami.
Drżały rozkołysane w pół objęte,
strachem przeszyte, rozchybotane.
Żywioł to wielki, nieokiełznany,
zostawia za sobą moc zniszczenia.
Drżą przed nim ogromnych drzew masywy,
życie gaśnie, na długo zamiera.
autor
wiki20
Dodano: 2016-12-11 16:34:20
Ten wiersz przeczytano 1499 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
a u nas dziś halny, też robi z drzewami i z ludźmi
zresztą, co chce, ładnie przedstawiona siła żywiołu,
pozdrawiam:)
bardzo ładnie:) pozdrawiam
ostatni ten wiatr wszystkim daję do "wiwatu"
serdeczności:)
Żywioł,przed którym drży cała przyroda.
Pozdrawiam:)
Ładny, zimowy wiersz. A u mnie za oknem deszcz :)
Wiatr dziś daje się we znaki. Fajny ten twój wiatr.
Wiatr to żywioł którego nie da się okiełznąć,oby nie
przynosił wielkich szkód...a piękne wiersze.Pozdrawiam
widać porywisty wiatr ma wpływ na pisanie
wierszy...kilka już takich wietrznych czytałem....i Ty
się ładnie rozszumiałaś, jak ja w swoim przedostatnim
Bardzo łądny, nastrojowy obraz.
Pozdrawiam :)
Wiatr nie pyta nie prosi, szaleje do woli. Miło było
przeczytać, Pozdrawiam serdecznie:)))
Żywioł nieokiełznany ładnie opisany. Pozdrawiam Ireno
ładnie i mam adekwatną muzę:) pozdrawiam
https://www.youtube.com/watch?v=z7-12iJ8xTM
Super, jak widać o tym żywiole można pisać na różne
sposoby, najgorsze jest to, iż niestety
np z takich Chin przenosi na wiele kilometrów wiele
szkodliwych substancji.
Pozdrawiam serdecznie:)