Wiatr we włosach
Z szuflady.
podaj rękę
pobiegnijmy ścieżkami
niewydeptanymi
gdzie przygląda się ptak ciekawie
i zwierz nie ucieka
lećmy bez bagażu
zrzucę lęku suknię
pokaż wolność, która stoi
za rogiem
namaluj miłość
ciepłą i bezpieczną
kończącą się
wraz z promieniem
zaczaruj
bym mogła przypiąć skrzydła
znalezione w biurze
zagubionych rzeczy
autor
koplida
Dodano: 2018-03-20 17:06:29
Ten wiersz przeczytano 1606 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
ma coś w sobie
Z szuflady wyfrunęło rozmarzenie.
Pozdrawiam :)
Bardzo ładne zaproszenie. Chyba uciekły ogonki z
"rękę" i "suknię lęku". Wolałabym aby to była miłość
"niekończąca się wraz z promieniem", ale to nie mój
wiersz i mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te
czytelnicze sugestie. Miłego dnia:)
Czarowne rozmarzenie...
Pozdrawiam :)
Czarowne rozmarzenie...
Pozdrawiam :)
zaczaruję ... tak pięknie jak Ty czarujesz tym
wierszem ...
bdb, romantyczny wiersz...z przyjemnością:) pozdrawiam
serdecznie
Wiatr we włosach, piękne marzenie...
Pozdrawiam Koplido :)
twój wiersz zainspirował mnie
Już czaruję, tam musi być pięknie, kłaniam się. ;)
fajnie z tymi skrzydłami odnalezionymi w biurze
znalezionych rzeczy- można będzie pofrunąć.
nie żałuj niczego co za tobą zostało
tak układaj życie by ci było go wciąż mało
Wiatr we włosach jest symbolem niczym nieskrępowanej
swobody i nieograniczonych możliwości... wiersz się
podoba, pozdrawiam i głos swój zostawiam
W "biurze zagubionych rzeczy" - same rupiecie,
w rozkwitającej wiosną, naturze coś lepszego
znajdziecie.
Pozdrawiam Koplido, znajduje tylko śnieg.
Miłość na każdego czeka,
uśmiechając się z daleka.
Zamiast o niej marzyć, śnić,
warto na oścież otworzyć drzwi.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :))