Wiatrem spisane

(L)istny zawrót głowy

Tak zawył zakręcił sponiewierał liście
Bez tchu ległe ale tlą się w nich marzenia
O bruk nimi rzucił żywopłotem sczesał
Prawie słychać było jak jęknęła ziemia

Przegonił a potem do szaleństwa przywiódł
Podtopił w kałużach nie dał łez osuszyć
Z radością do muru przyparł zbałamucił
Zemdlonych nie pozwolił deszczowi ocucić

W diabelski młyn wsadził ulicą przetoczył
Na dwoje rozpłatał a potem w tysiące
Nabrał pełne garście w listnej zawierusze
Wraz z przymrozkiem wyssał kolory gorące

Potem w parku spisał bure epitafium
Gwałtem je położył do stóp nagim drzewom
Nie dał się w dziurawych gniazdach udomowić
Odszedł ciężkim krokiem podkuwanym gniewem

autor

Ewiann

Napisany: 2018-11-15 Dodano: 2019-11-26 11:32:53

Ten wiersz przeczytano 1496 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie