[Więc nigdy nie było ]
Nie mam już nikogo
kto włosami głaskałby moją duszę
i łyk herbaty ukradł z kubka
kto śmiałby się w moich oczach
próbował nocą
palcami przebić
ziemską warstwę
chroniącą gwiazd
nie mam nikogo
z kim mogłabym
przecierać dłonie
w zwyczajnych czarnych rękawiczkach
przy ciemnym zimowym spacerze
Nie ma już nikogo
w rodzaju męskim
w rodzaju żeńskim
autor
złodziejka marzeń
Dodano: 2012-10-11 21:08:17
Ten wiersz przeczytano 402 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
smutkiem i malancholia zatrzymujesz
a może ktos oczekuje na ciebie za rogiem
podoba mi się ten wiersz, smutny, to oczywiste, ale
przemawia
Smutno ale też i pięknie wyrażasz swoje uczucia. Brak
bliskiej osoby, brak miłości zawsze będzie sprawiał
nam ból w sercu, bo my potrzebujemy kochać. Bez
miłości nie da się żyć. Pozdrawiam:)
to ja dziękuję.
Przesmutnie piękny wiersz pełen orginalnych metafor
spowodował,żem się wzruszyła i rozmarzyła jak nigdy -
dziękuję.
Pozdrowionka!
ładnie tylko smutne najbardziej doceniamy ludzi w
samotności pozdrawiam