Wieczne Zatracenie

Niczym kropla deszczu
W smutku otchłań spadam
Śmiertelnego świata
Snem zrujnowanego

Zanurzam się w cierpieniu
W mych pragnień kolorze
I spadam niczym kamień
Wyrzucony w morze

Powietrza aksamit
Łagodnie mnie rani
I krwawię okruchami
Obietnic złamanych

Daleko od życia
Śmierci się wyrwawszy
W przestrzeni zagubiona
Mej duszy umarłej

Otoczona pięknem
Własnych myśli mrocznych
Tnę je lśniącym ostrzem
Nadziei uśpionych

Zawistne szepty
Mój spokój burzą błogi
Raniąc echem ostrym
Umysł nieskończony

Skazana na ciemność
Na wieczną stagnację
Spadam w melancholię
Bez dna i bez granic

autor

Black Pearl

Napisany: 2005-01-15 Dodano: 2006-07-04 11:01:46

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie