Wieczność

Bo w wieczności chcę być tylko z Tobą :(

Wieczność.
Ukryta w skali czasu stanowi ubytek życia.
Nieśmiało wkraczam na oś.
Wokół pustka bez istotna. Wiatr drętwy szarpie me ciało.
Nie tak, jak myślałam. Nie tak być powinno.

Chylę głowę, opadam na martwą ziemię.
Serce nie bije już tego rytmu.
Zapach szczęścia, ulotny, unosi się nade mną.
Być może sama nie umiem dostrzec tu świata.

I wstaję.
Błękitem oczu pokonuję odległość między niebem a ziemią.
A potem zamykam. By powtórnie ujrzeć światło.

autor

Lady_morpork

Napisany: 2007-08-12 Dodano: 2007-08-13 00:25:20

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie