wieczność w godzinie

...

nie wiem gdzie jest moje słońce
zaszło już dawno
przyćmione dachami kościołów

na pustym przystanku
zakochałam się w szybie
z Jego odbiciem po drugiej stronie

proszę was pomóżcie
tylko ten kto bez wahania
zada najgłębsze rany
jest mi sojusznikiem

niech ktoś odważy się potrzymać
moją słabnącą dłoń
w ostatniej godzinie wieczności

lecz Charona nie potrzebuje

bo taka jest moja wolność za kratami

...

autor

Peace Angel

Dodano: 2006-12-16 19:39:22

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie