Wieczorem z wody wychodzi paskuda

W Noc Świętojańską nad zbiornikiem podobno pojawia się paskuda. Tak twierdzą okoliczni mieszkańcy. Może chcą przyciągnąć turystów , a może coś w tym jest. To takie małe polskie Loch Ness.

Dzień zdjął już płaszcz złotawy,
Otulił się cieniem
Promykiem musnął niebo,
Odchodził z westchnieniem.

Zabrał z sobą zapach
Nadbrzeżnych szuwarów,
Uwięził w łozinach chmary
Bzyczących komarów.

Wygrzany , sypki piasek
Gładził nasze stopy
Gdy mokrzy po kąpieli
Szliśmy paskudy tropem.

Jaskółki trącały mrok
Do snu ułożony,
By nie spłoszyć naszych słów
Stachem zapętlonych.

Święty Jan nad głowami
Nakreślał znak krzyża,
Chroniąc przed urokiem
Bestii , co się zbliża.

Łoziny poszarzały
W niemym zaczekaniu,
Nie wiedząc z której strony
Zabrzmi bulgotanie.

Wszystko spełnić się miało
Na krawędzi mroku,
Gdy dzień cicho odchodzi,
A noc gotowa do skoku.

I w ferworze czekania
Umknęła nam chwila
Najważniejszą w tym roku-
Paskuda wybyła.

Tak bywa co roku.

Oczekiwanie jest bardziej podniecające niż spełnienie.

autor

donna lukrecja

Napisany: 2006-08-04 Dodano: 2006-08-04 09:38:29

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie