Wieczorne marzenia

Lubię zmierzchy, bardziej niż poranki,
za ich nostalgiczną, zadumaną aurę,
za chmur ciemne różaności, za zapach
całym dniem nabrzmiały.

Moje dziwne tkliwe tęsknoty, z kątów
domu wychodzą i swawolnie po mnie
krążą, zanosząc myśli do dni tych
co były i tych co wkrótce nastaną..

Chłonę to moje rozmarzenie, karmię się
fantazjami, odpływam razem z nimi do krain
mi tylko znanych, a gdy czas ich się kurczy,
zamykam się w nocy snach wspaniałych.

autor

~camino~

Dodano: 2006-05-12 13:03:21

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie