WIELKI WÓZ
dawnych w s p o m n i e ń c z a r - tak refleksyjnie o wigilijnym niebie
popatrz …
żegluje po Nieboskłonie
zerkając nieśmiało
do Gwiazdy Polarnej
szukają go zakochani
obserwują uczeni
jest symbolem
ruchu Wszechświata
otaczała ich noc
zamyślony pomyślał...
trzymam za rękę
Kosmiczną Drobinkę
chcąc uszczęśliwić Wszystkich można czasem kogoś indywidualnie zranić...
autor
zdzisław
Dodano: 2008-12-21 10:27:31
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
symboliczny i życiowy pozdrawiam
Wigilijne niebo ona, on i te piękne czarodziejskie
gwiazdy.Lubie obserwować niebo usiane gwiazdami.Tak
romantycznie sie zrobiło.Wspomnienia,
wspomnienia.Idzie Wigilijna Gwiazda.Wesołych Świąt.
Gwiazdy mają w sobie magię tak jak miłość. Piękny
wiersz!
ciepło i leciutko ...otaczała ich noc...a wiersz
czaruje swoją magią...
Rozgwieżdżone niebo ma w sobie coś romantycznego, nie
da się ukryć.
Leciutko i zwiewnie:)
Piękny ten czar...wiersz delikatny i ma magiczną siłę
wspomnień. Życzę ,żeby stały się realem.