Wielkie rzeczy
Dla A.
Tylko tu nikt staje się kimś
Niegodni stają godnymi
A mędrcy nagle głupcami
Tylko tu lody topnieją
Kolejni są ostatnimi
A siwi starcy księciami
Tylko tu dając sam bierzesz
Tracąc zyskujesz wciąż więcej
A co Cię drażni tu nęci
Tylko tu w sercach naszych
W tej przestrzeni jest szczęście
A my w niej jak zaklęci
„Miłość wielkie rzeczy czyni, a jeśli nie chce czynić, miłością nie jest.” - Edmund Bojanowski
autor
Milena Sumińska
Dodano: 2008-11-08 00:02:40
Ten wiersz przeczytano 726 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Małe do rangi wielkich urastają, gdy im się oczy
otwierają.
Ładny wiersz i fajnie się czyta miłość i wiara
przenoszą góry...
Znakomity wiersz, prawdziwy i w dobrym rytmie... +
Świetny klimat stworzyłaś. Początek wręcz
patetyczny...kończysz zaś romantycznie. I to wszystko
w tak krótkiej formie. Plus +