WIEM
Dla jednej z milionów.
Nigdy nie umiałem
pisać o tych uczuciach
prostych jak droga
z nieba na ziemię
gdzie Twoje życie
zbiegło się z moim.
"i wiem to bo serce mam
takie gorące jak siano na słońcu
a rano jak szron
i wiem to bo sięgam daleko
jak wódka w lodówce
co chłodzi się chłodzi się wciąż
i wiem to bo jestem tak żywy
jak prochy w szufladzie
które czekają czekają i schną"
Pamiętaj o tym liściu
rzuconym na wiatr
co biegnie po gwiazdach
tak odległych, lecz bliskich
jak nasze serca, co błądzi
i szuka Ciebie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.