Wiem, że warto
Kim jestem
pytam siebie
trudno powiedzieć
raz wichrem
raz deszczem
to znów
cichym powiewem
Burzy grzmieniem
tęczy ukojeniem
wiosny rozkwitem
jutrzenką o świcie
Smutną w zwątpieniach
w żółtych liści
mgnieniach
to znów pełna rozkoszy
snuję piękne marzenia
Jednak wiem że:
mimo burz
słońca wzgórz
wiatru łez
warto żyć
by móc się
uczłowieczać
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2017-07-01 08:45:15
Ten wiersz przeczytano 1246 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Jestem /Jednak wiem że:
mimo burz
słońca wzgórz
wiatru łez
warto żyć
by móc się
uczłowieczać/ Będę pamiętać!
Za ostatni wyraz dałbym Kochać. Ale to tylko
sugestia. Wiersz piękny więc + i Miłej soboty.
...w każdej chwili naszego życia - być człowiekiem -
tylko tyle i aż tyle.
Piękny, optymistyczny wiersz do zatrzymania się i
refleksji:) pozdrawiam Grażynka
Ładny wiersz! bardzo mi się podoba.Pozdrawiam na dobry
dzień Grażynko:)