***

Pamięci stosie złotem dymiący nad głową
Piętno buntu na twarzy wypal mi czerwone
Nie ma Tego Który Był więc sama płonę!
Przypłyń krwi - nasącz pąsem wyblakłe wspomnienia
Które jutro czerń już opromienia
Które tęczą bladą osnuć błogi czas się sili
Pochłoń tą beznamiętną dal minionej chwili
Niech znów znajdę gdy pragnieniem dyszę
Ten słodki czar i zawiłą ciszę...
I jeszcze las...w zamęcie wyraźnie skąpany
Naga pierś niech głos wyda...
Tak dobrze Ci znany.

autor

mahalkata

Napisany: 2002-02-01 Dodano: 2004-10-10 00:17:57

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie