S e n

Miałem sen
Stałem na wzgórzu
Ideałów człowieczeństwa
U moich stóp
Kłębiły się tłumy ludzkie

Widziałem
Złowrogie ich twarze
Zawistne spojrzenia
Ich języki nieczytelne
Nie dające się zrozumieć

Stałem samotnie
Mając do wyboru
Być samotnym
Lub rzucić się
W spienione twarze

Mogłem stać się kroplą
Ludzkiego oceanu
Mógłbym...
Nie zdążyłem
Obudziłem się
Był piękny słoneczny
Poranek...

autor

Meteor

Napisany: 2007-03-26 Dodano: 2007-03-26 17:50:44

Ten wiersz przeczytano 688 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie