***

Czuję się niekochana

tak bardzo niechciana

niewidoczna

choć brzmi to dziwnie

prawdziwe jest

bo nawet maleńkie mróweczki

mają cel

a ja swój cel straciłam

ktoś już mnie przekreślił

a ja dopełnić tego czynu chcę

tak będzie lepiej...

dla ciebie..dla mnie...dla nas wszystkich

czasem odejść trzeba by być dostrzeżonym

czasem trzeba stracić

to co cenne

by zauważyć innych

ja widziałam

kochałam

ufałam

wierzyłam

a teraz...pustka

cisza

i tak jak byłam dawniej

teraz sama jestem

choć ludzie mnie otaczają

niewola serca mego trwa

nie uwolnie sie

siły umknęły

chęci walki brak

moje życie sie kończy

mój świat już stracił blask

i choć optymizm panował

to teraz zanikł już

teraz została samotność

ciemność,strach i ból

Teraz ja chce się poddać

spalić ostatni most

Chce zostać sama

nie ranić

umieć wyzbyć się miłości

jaką w sobie noszę

jaką z siebie daję innym.

Wszystkim tym którzy czują się jak ja.

autor

Natasza

Napisany: 2004-08-18 Dodano: 2004-08-28 14:20:17

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie