***
rozkosz istnienia
na hard-bólu
w plazmie zmęczenia
z drgającymi wspomnieniami
zażył dawkę udręczenia
z ekstazą radości
uzależniony od
siebie
autor
alegoria
Dodano: 2008-12-20 22:22:24
Ten wiersz przeczytano 606 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Widzę,że i Ty masz bardzo wrażliwą duszę
Ilonka...wiersz melancholijny,głęboki w treści.Daje
wiele do myślenia.Ale czy tak właściwie musi z nami
być,czy zawsze musimy się zadręczać w naszym
życiu?Pytanie pozostawiam bez odpowiedzi-sami się nad
tym zastanówmy.piękny wiersz.brawo..;))
Istnieć? Dlaczego trwamy? Czy tylko po to, aby męczyć
się, kaleczyć zawodami, szarpać z przeciwnościami
jakie stawia przed nami życie. Czy warto udręczać się
w poszukiwaniu miłości, namiastki szczęścia?
Pięknie, w paru słowach wyrażony wewnętrzny niepokój
przeleciony melancholią wrażliwej duszy.
nie ma za co,naprawdę. i dużo weny i radości twórczej
życzę
jescze raz dzięki za słowa :) - pisanie też czasem
bywa jak narkotyk