W y p ł y ń

Więcej wiary w siebie i ludzi. Drogi komnenie, Tobie
też życzę więcej wiary w Karola. Upodobaleś jego sobie
za cel i wyżywasz się na nim, odpuść to formę krytyki.
Karol nie jest poeto zawodowymi pisze wiersze bo
ludziom podobają się. Ty zaś wczułeś się w rolę
zawodowego krytyka literatury,chociaż nie masz do tego
predyspozycji.

Ciekawa treść wiersz,podoba mi się jego
wymowa,pozdrawiam.

Wierszem dodajesz energię i wiarę. Po jego
przeczytaniu dobrze będzie rozpocząć dzień :)

w słowach wiersza jest pociąg do umocnienia wiary w
siebie ale z wypłynięciem jest bardzo różnie bo wielu
chce a obciążiny jarzmami niewoloi nie swojej nie może
wypłynąć bo musi dzierżyć ciężary
treść wiersz jest zachęcająca do podjęcia takiej próby

warto spróbować by się o tym przekonać
pozdrawiam

wiersz próbuje pouczać, trochę przegadany, ale jak
mam uwierzyć w siebie jak mi nic nie wychodzi?

Łatwo sie mówi, trudniej wykonać...wypłynęłam na
głębię i zgubiłam brzeg

Śliczny wiersz,przekonujesz nim że warto uwierzyć w
siebie tylko dlaczego to jest takie trudne.

wiara, nadzieja i miłość ,to trzy filary ale siła
Twego ducha to czwarty przyjacielu stary

Wiersz dodający otuchy, z tchnieniem optymizmu:-))

Ciekawa treść..wiara w siebie umacnia nas.

Po płyciźnie się tylko brodzi,dopiero głębia sprawdza
nas życiowo.Treść i forma nawet niby z banałami mi się
podoba.

Piekny wiersz - pozdrawiam

Bardzo ładnie wlewasz w serca otuchę.Zawsze lubię
czytać twoje wiersze.

jeszcze słyszę... tymi słowami (wypłyńcie na głąbię)
wzywał nas twój Imiennik, bodaj w Poznaniu to było,
homilia do młodych.

Dziś wyjątkowo poprawnie od strony językowej, poza
jednym fragmentem:"oczekując na dzień/
właściwą chwilę/aby przypomnieć/
o swoim istnieniu" - jest tu niefortunne połączenie 2
form - imiesłowu i bezokolicznika. Wystarczy zmienić
"oczekując" na 'oczekują'. Natomiast od strony
stylistyki i treści wiersz jest sztampowy, doskonale
banalny. A zwroty w rodzaju "magiczne siły" czy
"gorejący płomień nadziei" dodatkowo go pogrążają.