R e f l e k s j e
VII Cykl Dokąd Idziesz cz.IV Kres Wędrówki
Czas życie odmierza
dla ciebie jakby zwolnił
masz teraz dłuższe chwile
które w przeszłości nie istniały
były ci obce
teraz przy twoim boku stoją
patrząc prosto w twarz
tak masz wiele czasu
za którym kiedyś tak goniłeś
posiadasz teraz w nadmiarze
świat stał się inny, przymglony
jak śląski krajobraz
powolny jak żółwia marsz
czas i refleksje
przypływają z oddali
w twoje zmęczone oczy
w uszy lekko przytłumione
popatrz na ręce utrudzone
w których trzymasz lampkę życia
świeci jaskrawym płomieniem
twoja trwoga w dal odchodzi
ginie we mgle.
07.02. ubiegłe stulecie
Komentarze (28)
Bardzo smutny wiersz,ale jaki prawdziwy.
Podoba mi się.Pozdrawiam serdecznie.
Do przemyśleń... Czas pozwala łagodzić smutek i ból...
ciekawe przemyślenia nie powiem, parę poprawek bym
zrobiła ale każdy pisze jak chce i umie.piszesz co
czujesz albo co myślisz a to ważne. Jedno tylko mnie
irytuje - ubiegłe stulecie?
:) pozdrawiam
Karolku Ty jak zwykle pamiętałeś o mnie :))
Dobry refleksyjny wiersz na duzy +
Jeszcze nie dane mi było skosztować powolności chwili
ale spotykam często na swej drodze ludzi którzy jej
doświadczyli. Pięknie opisana "starość", stan gdy już
się wszystkiego dokonało, gdy pozostaje juz tylko
radość z każdego kolejnego dnia. Wiesz pokazuje,że
każdy stan ciała czy ducha ma swoje prawa i nie warto
bać się starości bywa naprawdę piekna.A czasem tak
trudno w to uwierzyć :(
Jak to pisał Lech Konopiński " ABC
Amory,boje,cmentarz,życia elementarz"-pozdrawiam.
widzę, że bardzo skrajne emocje wzbudza Twój utwór ;)
a mi się podoba - jest taki rozmarzony, właśnie jakby
nieco przymglony i odległy
mądry wartościowy w przekazie..pozdrawiam Cię Karolu
W sumie nie tak źle jak czas wolniej biegnie, a lampka
życia jasno świeci i trwoga odchodzi, tylko tyle, że
się starzejemy.Wtedy i z oczami i z uszami gorzej i
nie tylko.Te uszy przytłumione, przyjmuję z
przymrużeniem zmęczonych oczu, a w oczy można sobie
popatrzeć stając obok, to dobra gimnastykakręgów
szyjnych. Nie ma co się martwić, życie jest takie
skomplikowane.
refleksyjny .... ładny ... pozdrawiam
Bardzo refleksyjny wiersz, masz swój styl , a ja Ci z
serca dziękuję za komentarz i wytrwałość w czytaniu
moich wierszy, cieplutko pozdrawiam :))))
Przesycony emocją, refleksyjny. Super.
ośmiesza Pan siebie p. Karolu wklejając takie
"wiersze"; zdradza Pan podstawowe braki w posługiwaniu
tzw. literacka polszczyzną , przykłąd, pierwszy z
brzegu: "masz wiele czasu
za którym kiedyś tak goniłeś
posiadasz teraz w nadmiarze" - czy Pan lub ktoś z
chwalących Pana bejowiczów dostrzegł, że w tym
fragmecie wpakował Pan dwa czasowniki o takim samy
znaczeniu? "masz" = "posiadasz" , to nawet nie
tautologia , ale błąd na poziomie podstawówki; ---
dalej ma Pan: "uszy lekko przytłumione" - to przykład
niezręcznego kolokwializmu, pal diabli, gdy ktoś tak
powie,ale na piśmie tp zwykły błąd językowy; można
mieć "zamglony wzrok", "przytłumiony słuch" - czyli
ogólnie rzecz biorąć "stępione zmysły" - wyjaśniam
Panu, że zmysły to wzrok, słuch, węch , dotyk, smak.
--- ten bezsens staż wyłapał doskonale:"teraz przy
twoim boku stoją
patrząc prosto w twarz" - to bzdura, patrzy się prosto
w twarz stojąc naprzeciwko; ten fragment to typowy dla
Pana pseudopetycki nonsens, bełkot.
-- tu jest kolejny, bardziej pokręcony bełkot:
"dłuższe chwile
które w przeszłości nie istniały
były ci obce" - wie Pan dlaczego? na pewno nie :).
Bejowicze też tego nie dostrzegają. ---Kiedy Pan
dorośnie językowo Panie Karolu? ---bej leci na łeb!
Wiersz może przemawiać do różnych grup wiekowych,
czas, dla każdego z nas zwalnia i dla każdego inaczej,
fajnie jak uda nam się tę wielką sentencję odkryć w
miarę szybko, wzruszający, jak każdy wiersz, który
wprowadza człowieka w zadumę, pozdrawiam.
wiersz mnie zastanowil, warto sie zatrzymac wczesniej,
zanim zycie nas samo zatrzyma