***
Szklana powłoka mnie otacza,
sama ją tworzę i utwardzam,
i choć wielu ludzi myśli swe wokół mnie
obraca,
ma dusza jest twarda...zamarzam.
Tak samotna jestem w tłumie,
i im głębiej chcę się poznać,
tym szybciej samą siebie gubię,
jednak muszę wytrwać, zostać.
Boję się do ludzi zbliżyć,
nie chcę zostać odrzucona.
Smaku miłości nie poznam nigdy,
jeśli nie odważę się zaryzykować.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.