***

w bezkresne marzenia
gdzie wschodzi zorza
gdzie z niebem styka się ziemia
wyrzucając gniew do morza
odejdę w wiekuistą dal
zabierając duszę niewidzialną
która w odmętach fal
oczyści swą powłokę kalną

pójdę tam samotnie
a drogę wskaże mi on
anioł którego spotkam
a gdy odnajdę już dom
pachnący aniołów bielą
i zamieszkam w jego komnatach
to czas wieczności będzie nadzieją
oderwaną od obłudnego świata

autor

suzzi

Napisany: 2005-08-31 Dodano: 2005-09-02 19:21:07

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie