(..)

Może wytrwacie do końca... Zapewne nieliczni...:)

Chcesz zagrać??
Graj na mym sercu,
ostrym nożem jak słowami tnij je...

Chcesz zagrać??
Graj na mym ciele,
ostrym nożem jak słowami tnij je...

W matni uczuć błądzimy,
ślepi na uczucia prawdziwe
szczęścia nie widzimy
ślepi na uczucia prawdziwe
innymi gardzimy
my...,
ślepi na szczęście...

Jesteśmy jak kwiaty
umieramy, gdy przyjdą mroży.
Jesteśmy jak Anioły
naiwni myślimy, że wszyscy ludzie są po to,
żeby pomagać.

Zagrałeś na moich marzeniach,
zniszczyłeś także cząstke siebie.
Nigdy nie będziesz prawdziwy,
nigdy nie byłeś...

Zagrałeś na moich snach,
wszedłeś w nie i zatracałeś każdy mój oddech.
Potem wyszedłeś,
a ja musiałam znowu nauczyć się oddychać...

Jesteśmy jak róże
kaleczymy, bo chcemy się obronić,
by ktoś nas nie skrzywdził...
Jesteśmy jak Anioły,
które chcą dla wszystkich szczęścia,
lecz nie zawsze wychodzi

Kochamy nieskończenie, bo pragniemy miłości,
lecz gdy przychodzi, ale taka niezupełnie prawdziwa,
czołgamy się z bólu...
Tak bardzo niesprawiedliwego...

autor

Pavla

Napisany: 2006-01-27 Dodano: 2006-01-28 00:12:37

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie