[*] [*] [*]

"Śpieszmy się kochać ludzi..."

Byłam młoda płochliwa i obca
Gdy poznałam Ciebie - ładnego chłopca
Wiele słów skierowaliśmy na wzajem do siebie
Lubiliśmy się i było nam tak jak w niebie
Zawsze śmieszny i wesoły byłeś
Rozmawiałeś ze mną dopóki żyłeś
Prędzej czy później to musiało nastąpić
By nowy człowiek mógł na świat wstąpić
Mogłeś pójść na spacer - robiłeś to notorycznie
Lecz pojechałeś - zginąłeś tragicznie

autor

xsylwuniax

Napisany: 2002-06-01 Dodano: 2006-11-09 17:16:04

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie