***
ecce homo in solidarita,
którego dzień w dzień
ten sam widok
wita
te same gesty
te same czynności,
a On żebrze
o skrawek prawdziwej miłości
mijają dni i miesiące
a On ciągle w tej samej śpiączce chodzi do
serc różnych puka
i niczym wędrowny zakonnik
swojej furty
przeznaczenia szuka
I tak oto zejdzie Mu życie całe
bolesne, samotne
ale na swój sposób wspaniałe.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.