***

Cztery ściany i dach
Słów miliony
Kłębiącej się mowy

Pawlito

Wyjechać z stąd
Spalić i zawalić
Solą posypać
Gwoździe powyjmować
I zaszpachlować.

Pawlito

Zostaw to Ala
Zostań tumanem
Tak jak ja
Licząc jak przebiega droga
Jak ktoś kogoś przejeżdża
Środka połowa małego ośrodka
Licząc ludzi gdzieś idących
Ciężar losu wyciekający.

Pawlito

To ten romantyk
Co z miłości chciałby umrzeć
W ciemności,samotności,nicości
Ale on i tak chce spać
Poszukuje,znajduje,gubi,kradnie.

Pawlito

Czy to nim zawładnie?

autor

Paweł Tuszyński

Dodano: 2005-11-16 10:41:46

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie