***
Obserwując więdnący obraz starych
wspomnień
Przepraszam...
Za to, że nie wierzyłam,
Za to, że poddałam się może zbyt szybko,
Za jeden uśmiech, którego zabrakło,
Za słowo, wypowiedziane zbyt łatwo,
Za każde spojrzenie, kradzione w
pośpiechu,
pokryjomu
Za egoizm, który nazwałam miłością...
autor
Ewik
Dodano: 2004-11-03 13:21:14
Ten wiersz przeczytano 423 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.