...
W pochmurny dzień deszczu krople kapią
W uścisk smutku i żalu mnie łapią
Szara chmura pochłania mą duszę
Na daleki lot w nieznane się kuszę
Lecę samotnie nad przepaściami
Gardu kule mnie biją niby pięściami
Me serce przebija piorun świetlisty
Aż z bólu świat staje się mglisty
Szczęście leci wraz z wiatrem zanika
Powoli ze mnie życie umyka
I nie pojawię się jak tęcza po burzy
Bo cały świat mi się zburzył
autor
alabama
Dodano: 2007-09-15 17:28:19
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
przygaszona, bezsilna, ale z gotowa do lotu w
nieznane, pomimo klęski!